Lotte haastte zich door de supermarkt, haar blik gericht op het boodschappenlijstje in haar hand. Ze mopperde tegen zichzelf: “Waarom moet ik altijd alles vergeten? Wat heb ik nou weer nodig…? Ah, kip!”
Ze snelde naar de vleesafdeling en stopte abrupt. Iedereen stond volkomen stil. Een man met een kar vol boodschappen staarde naar de grond, zijn hand uitgestrekt naar een pak melk. Een kind hing bevroren halverwege een sprong, alsof het in de lucht zweefde.
Lotte keek om zich heen, haar ogen groot van verbazing. “Wat is hier aan de hand?” Ze liep naar een oudere vrouw die voor haar stond, met een pak hagelslag in haar handen. Lotte zwaaide haar hand voor de vrouw haar gezicht, maar er gebeurde niets.
“Nou ja zeg, is dit een of andere flitsbevriezing ofzo?” Ze probeerde haar telefoon te pakken om te kijken of er iets op het nieuws stond, maar ze merkte dat haar telefoon niet werkte. De tijd op haar telefoon was 12:34 en bleef daar staan. “Huh, wat raar.”
Ze liep de winkel uit en zag overal om zich heen mensen die bevroren waren in de tijd. Auto’s stonden stil op de weg, een fietser hing schuin naar voren zonder om te vallen, en zelfs de vogels in de lucht leken niet te bewegen.
Lotte: “Dit kan gewoon niet echt zijn, toch? Ik moet aan het dromen zijn, of hallucineren of zoiets.” Ze kneep zichzelf in haar arm en trok een pijnlijk gezicht. “Oké, blijkbaar niet.”
Ze liep naar een stilstaande vrouw met een kinderwagen. Het kind in de wagen keek naar een knuffel die in de lucht hing, klaar om gevangen te worden door zijn kleine handjes. Lotte zuchtte diep.
Lotte: “Oké, laten we logisch nadenken. Wat zou dit kunnen veroorzaken? Een wetenschappelijk experiment? Een buitenaardse invasie? Of misschien… oh, weet je wat? Ik ga eerst maar eens iets eten. Ik denk beter op een volle maag.”
Ze keerde terug naar de supermarkt, pakte wat broodjes en begon te eten. Af en toe keek ze naar de bevroren mensen om zich heen en probeerde een gesprek aan te knopen.
Lotte: “Hee jij daar, met die komkommer in je hand! Weet jij wat er aan de hand is? Nee? Nou, fijne dag verder dan.”
Na een tijdje besloot Lotte dat ze het beste naar huis kon gaan en proberen te slapen. Misschien zou alles weer normaal zijn als ze wakker werd. Ze liep door de stilstaande menigte, zich afvragend of ze ooit zou weten wat er aan de hand was.
Lotte: “Als ik hierover een film zou maken, zou ik het ‘De Bevroren Wereld’ noemen. Klinkt best goed, toch? Alleen jammer dat niemand er ooit van zou horen.”
Ze vervolgde haar weg naar huis, waar alles er net zo onwerkelijk uitzag als in de supermarkt en op straat. Lotte liep naar haar woonkamer en plofte neer op de bank.
Lotte: “Oké, laten we eens kijken wat er op tv is… oh, wacht. Natuurlijk doet de tv het ook niet.”
Ze besloot dan maar een boek te lezen om haar gedachten af te leiden van de bizarre situatie. Na een tijdje legde ze het boek weg en keek naar buiten. De zon was al een tijdje niet van plaats veranderd, wat betekende dat de tijd écht stil stond.
Lotte: “Dit is zo vreemd… en een beetje eng, eigenlijk. Ik hoop maar dat dit niet voor altijd zo blijft.”
Ze besloot naar bed te gaan in de hoop dat de wereld weer normaal zou zijn als ze wakker werd. De gedachte aan de bevroren mensen en de stilstaande tijd bleef echter door haar hoofd spoken, waardoor ze moeite had om in slaap te vallen.
Lotte: “Misschien moet ik maar wat schaapjes tellen… Of bevroren mensen. Eén, twee, drie, vier…”
Uiteindelijk viel Lotte in een onrustige slaap, dromend van een wereld waarin iedereen veranderde in ijsbeelden en alleen zij nog in beweging was.
De volgende dag werd Lotte wakker en keek meteen naar buiten. Tot haar teleurstelling was alles nog steeds bevroren in de tijd. Ze zuchtte diep en probeerde zichzelf bijeen te rapen.
Lotte: “Oké, dit is dus écht aan de hand. Ik kan hier niet blijven zitten en wachten tot het vanzelf overgaat. Ik moet iets doen.”
Ze stond op, kleedde zich aan en verliet haar huis, vastberaden om uit te zoeken wat er aan de hand was en of er misschien anderen waren zoals zij, voor wie de tijd nog wel doorging. Ze had geen idee dat haar avontuur nog maar net begonnen was en dat ze al snel gezelschap zou krijgen in haar zoektocht naar antwoorden.
In dit eerste hoofdstuk zijn we getuige van het begin van een mysterieus en spannend avontuur. Lotte’s leven verandert ingrijpend als de tijd plotseling stil komt te staan. Zal ze erachter komen wat er aan de hand is en een manier vinden om de tijd weer op gang te krijgen? Haar zoektocht naar antwoorden is nu echt begonnen.